kinderen, prentenboek, gevoelens, gedachten 

“Mijn eerste bezoek aan het Marikenhuis was in december 2015. Er hing toen een prachtige
expositie van Tirza Mual. Ik was onder de indruk en bedacht dat het harstikke mooi zou zijn om ook
een expositie in het Marikenhuis te houden. Nu is mijn wens gerealiseerd en daar ben ik trots op.
Ik heb twee keer borstkanker gehad en tijdens het herstel ben ik meer gaan schilderen en tekenen.
Dit heeft me goed geholpen om met mijn angsten om te gaan en weer zelfvertrouwen te krijgen. Het
proces van rouw, angsten loslaten en weer zelfvertrouwen krijgen heb ik in de vorm van het
prentenboek ‘Zaadje’ verbeeld. Het boekje heeft dan ook een speciale betekenis voor mij.
De laatste jaren maak ik vooral collages met eigen foto’s en beeldmateriaal uit tijdschriften en dit
combineer ik weer met schilder en tekentechnieken. Zo creëer ik nieuwe beelden. Ook de collages
zijn een vorm van verwerking, zoals bijvoorbeeld de portrettenreeks.
Ik heb 40 portretten gemaakt en op een gegeven moment viel me op dat daarin vrouwelijke
elementen sterk aanwezig zijn. Door de borstkanker heb ik heel lang geworsteld met mijn
vrouwelijkheid. Door het verlies van mijn borsten en dikke haar voelde ik me niet meer volledig
vrouw. Een borstreconstructie heeft die onzekerheid niet helemaal kunnen herstellen, ik worstel er
nog steeds mee.
Gelukkig kan ik voor mijn gevoel nu toch het hele ziekte- en rouwproces afsluiten. Een van mijn
laatste werken is een collage met als titel ‘Opgeruimd’.
Veel kijkplezier!”
Riet Kersten
Nijmegen 2018